KREW NA SZPONACH SZATANA | BRITISH FILM FESTIVAL 2025 - wszystkie bilety

Opis wydarzenia:

[PL]
Rozpoczęta przez studio Hammer w połowie lat pięćdziesiątych złota era brytyjskiego horroru, opartego na klasycznych powieściach grozy, w latach siedemdziesiątych dobiegała już końca, by nie powiedzieć – dogorywała. Widzowie mieli dość kolejnych wcieleń Drakuli i Frankensteina, a Christopher Lee uzbrojony w plastikowe zęby nie straszył już nawet największych wyznawców wystawnego horroru. To właśnie wtedy do głosu doszło nowe pokolenie twórców, które za podstawę swoich filmów wzięło ludowe podania.
Tak narodził się brytyjski folk horror, a KREW NA SZPONACH SZATANA to jego flagowy przedstawiciel – obok KULTU Robina Hardy’ego i POGROMCY CZAROWNIC Michaela Reevesa, wraz z którymi tworzy tak zwaną „nieświętą trylogię”.
Mała brytyjska wioska, początek osiemnastego wieku. Przez przypadek farmer odkopuje na swoim polu dziwną, zdeformowaną czaszkę. Zanim udaje mu się poinformować o tym innych, czaszka znika. Tymczasem mieszkające we wsi dzieci i nastolatki z dnia na dzień zaczynają zachowywać się w coraz bardziej nienaturalny, niezrozumiały sposób.

Nakręcony za niespełna sto tysięcy funtów dla wytwórni Tigon horror Piersa Haggarda do dziś zachwyca przepięknymi zdjęciami i upiorną, wgryzającą się w umysł muzyką Marka Wilkinsona. W czasach swojej premiery KREW NA SZPONACH SZATANA przede wszystkim jednak szokowała, reżyser łamał bowiem jedno tabu za drugim – nie tylko prezentując dyskretny urok bluźnierstwa, ale też seksualność nastoletnich bohaterów. Choć po pięciu dekadach nikt nie zemdleje na seansie, film Haggarda nadal potrafi wywołać u widzów dreszcze przerażenia.

[ENG]
By the 1970s, the golden age of British horror - rooted in classic Gothic novels and launched by Hammer Studios in the mid-1950s - was drawing to a close, if not already spent. Audiences had grown weary of yet another incarnation of DRACULA or FRANKENSTEIN, and Christopher Lee, armed with plastic fangs, no longer terrified even the most ardent devotees of lavish Gothic spectacle. At that moment, a new generation of filmmakers came to the fore, drawing instead on folk traditions.

Thus was born British folk horror, and THE BLOOD ON SATAN’S CLAW stands as one of its defining works – alongside Michael Reeves’ WITCHFINDER GENERAL and Robin Hardy’s THE WICKER MAN, together forming the so-called “unholy trinity.”

Early 18th-century England: a farmer unearths a strange, deformed skull in his field. Before he can summon the village elders, the skull vanishes. Soon afterwards, the children and adolescents of the parish begin to display ever more disturbing and inexplicable behaviour.

Made for less than £100,000 by Tigon, Piers Haggard’s film continues to captivate with its luminous cinematography and Mark Wilkinson’s eerie, otherworldly score. At the time of its release, THE BLOOD ON SATAN’S CLAW scandalised audiences, as Haggard broke one taboo after another – not merely toying with blasphemy but also portraying the burgeoning sexuality of its teenage characters. Half a century later, it may no longer cause fainting fits, yet the film still possesses the power to chill.